ÇOCUKLARIN BAYRAM ANLAYIŞI

   Uzun yıllar ilköğretimlerde Din kültürü dersine girdim. Dini bayramlardan sonra hem bayram bilincini oluşturmak hem de çocukların bayramla ilgilerini görüş ve beklentilerini öğrenmek maksadıyla bayram muhabbeti yapardım.

Bayramlar çocuklar için yeni giysiler alınması, sevinç, ziyaret, gezme, yeni akrabalarla tanışma, görmediği akrabalarını görme, köyüne gitme, kabir ziyareti, el öpme, Bayram namazı için camiye gitme, en önemlisi de harçlık toplama olarak algılanıyor.
 
Daha da önemlisi çocuklar akrabalarının kendilerine verdiği  değeri, hediye veya para ile özdeşleştiriyorlar.

Çocuklar isim vererek bazı yakınlarının cimriliğinden bahsedince ben farklı bakış açıları kazandırmak maksadıyla,

“Evladım! belki maddi durumu müsait değildir, veya o anda durumu müsait değildir” dediğimde onu da fark edip durumu zayıf olanların az miktardaki hediyelerinden de mutlu olduklarını fakat maddi durumu iyi olanların az para vermeleri durumunda bunu farklı yorumladıklarını tesbit ettim.

   Kızımın küçüklüğünde bir bayram günü kendisine yakın gördüğü bir akrabamız için:

-Baba (falanca….) beni sevmiyor mu? Bayramlarda hiç para vermiyor. Dediğini, Soruya cevap veremediğimi  hemen mevzuyu değiştirdiğimi hatırlıyorum.

Çocuklara verdiğimiz hediyeler Rabbimiz indinde sadakadan sayılır.

Onlara verdiğimiz para ve hediye hem onların bize olan sevgi ve saygısını hem de kültürümüze bağlılığını artırır.

Çocukları sevindirdiğimizde Cenab-ı  Hakk ta , Dünya ve Ahirette bizi sevindirir.

Unutmadan bir tesbitimi daha yazayım. Bazı çocuklar da dedelerinin torunları arasındaki ayırımından şikayetçiydiler.

Bana anlattığına göre dedesi  bunlara on veriyorsa diğer oğlunun çocuklarına daha fazla veriyormuş çocuklar bundan da rahatsızlardı. Yani kendisine verilenin azlığından değil torunlar arasındaki ayırımdan şikayetçiydiler.

Peygamber efendimiz, Cimrilikten Allah’a sığınmıştır. Biz de cimri olmayıp cimri olmaktan  Allah’a sığınalım.

Peygamber efendimiz, başka bir hadislerinde de bizleri şöyle uyarmıştır:

“Cömert kişi, Allah’a yakındır, insanlara yakındır, Cennete yakındır, Cehennemden uzaktır.Cimri ise Allah’tan uzaktır, insanlardan uzaktır, Cennetten uzaktır, Cehenneme yakındır…”(Tirmizi)